Onlangs brachten Nick en ik een bezoek aan Guatemala, waar we fantastische Rotarians en hun gezinnen ontmoetten die me officieus adopteerden als ‘Tía Jennifer’. Op de derde dag, na een bezoek aan Patzún in de westelijke hooglanden, gingen we op weg naar het meer van Atitlán, dat we voor het vallen van de avond moesten bereiken. Als we een binnenweg zouden nemen, zouden we er sneller aankomen. De plaatselijke bevolking vertelde ons dat de weg net opnieuw geasfalteerd was en verzekerde ons dat er geen problemen zouden komen.

Dat klopte – althans in het begin. We reden door mistige koffie- en maïsvelden die de heuvels als een lappendeken bedekten. Maar bij een rivieroversteek stonden we voor een weggespoelde brug. De enige manier om verder te gaan, was de rivier doorwaden met onze kleine bus. Dat leverde een paar spannende momenten op, maar we besloten het te proberen en gelukkig kwamen we veilig aan de overkant.

Dit avontuur herinnert me aan twee belangrijke waarheden bij Rotary. Ten eerste vertrouwen we op lokale expertise om te doen waar we goed in zijn. En twee: soms moet je risico’s nemen om belangrijke doelen te bereiken.

Ik ben elke dag dankbaar iets te mogen leren van onze Rotaryfamilie. Elke les is een kans om te groeien, en elk verhaal voegt een hoofdstuk toe aan ons collectieve ‘Imagine Rotary’-jaar.

Jennifer E. Jones
President Rotary International